در این بخش به کمک دکتر حسین حسینی ،روانشناس تخصصی کودک، سعی میکنیم به صریحترین و روانترین شکل ممکن برنامه 30 روزهمان را توضیح دهیم.
در ابتدا هر یک از این تمرینها را به صورت جداگانه بررسی میکنیم.
رقصیدن:
رقصیدن در دسته کار گروهی قرار میگیرد. رقصیدن به تقویت مهارتهایی مانند: مهارتهای شنیداری، قرینهسازی، هماهنگی دست و پا(هماهنگی حرکتی)، ریتم و خودکنترلی (self control) کمک میکند.
خودکنترلی (self control) به معنای غلبه فرد بر احساس خودکار خود است. در اصل خودکنترلی توانایی است که فرد را از تفکر خودکار دور میکند و این نخستین گام برای حل مشکلات (problem solving) است.
جمعکردن اتاق:
یکی از اهداف پایهای از ایجاد نظم و انضباط در اتاق بالا بردن آستانه تحمل است، به طور مثال تعداد زیادی لگو را کف اتاق میریزیم و بعد از بازی از کودکانمان میخواهیم تا آنها را جمع کنند. حتی میتوانیم برای آنها پاداشی در نظر بگیریم، یا در جمعکردن لگوها به آنها کمک کنیم اما باید به این نکته توجه کنیم که حتما تا آخرین قطعه لگوها جمع شود.
در تمامی این فعالیتها تمرینی نهفته است به نام (join attention). تقویت این مهارت بسیار مفید و کلیدی است.
Join attention این است که با هم به چیزی توجه کنیم. به طور مثال از کودکمان بخواهیم که باهم سالاد درست کنیم.کودکانی که علاقه بیشتری به بازیهای فردی دارند تا بازیهای گروهی در مهارت join attention ضعیف هستند.
تقویت این مهارت موجب بهبود رابطه فرزندان با والدین می شود، اما نباید در انجام این تمرین افراط شود. بنابراین نتیجه میگیریم والدین باید جایگاه به کار بردن این مهارت را تشخیص دهند، زیرا دقتنکردن به این نکته موجب بروز مشکلاتی خواهد شد. به طور مثال کودکان از 3 سالگی حس مستقل بودن را درک میکنند و میخواهند بسیاری از کارها را خودشان به تنهایی انجام دهند، اگر مادران و پدران بیش از اندازه خود را در فعالیتهای آنها دخیل کنند، اعتماد به نفس کودکان را میگیرند و آنها در آینده دچار مشکل اضطرب جدایی میشوند.
قایمباشک:
این بازی یکی ازتمرینهای مهم و پایهای است که مفاهیمی کلیدی را در خود گنجانده است، زیرا مفهوم جدایی و مسئله اضطراب از جدایی را بیان و راهحل آن را ارائه میدهد.
بازی تعادل:
بحث تعادل در رشد ذهنی و عقلی بچهها تاثیر فراوانی دارد. بچهها عموما باید بین 12 تا13 ماهگی شروع به راهرفتن کنند. زیرا دیر راه افتادن بچهها میتواند موجب تاخیر در رشد ذهنی آنها شود. به موقع راه افتادن کودکان نیز به رشد قرینهسازی آنها کمک میکند. به طور مثال کودکانی که دیرتر راه میافتند نمیتوانند یک آدم را به صورت قرینه نقاشی کنند.
در ادامه به پرسش مادر عزیزمان پاسخ میدهیم.
سوال: دختر من زود شروع به راهرفتن کرده است، الان یک سال و چهارماهه است و در حرکتهای تعادلی مشکل دارد
برای حل این مشکل چه باید کرد؟
دکتر حسینی درباره این نوع مشکلات میگوید:
در ابتدا آزمایشهایی انجام میدهیم تا متوجه شویم که کودکمان چقدر از همسن وسالهای خود فاصله دارد.
به طور مثال یک کودک 4ساله باید بتواند لیلی کند، از پلهها بدون اینکه دستگیره راهرو را بگیرد بالا برود، یا به مدت 7 تا 8 ثانیه روی یک پای خود بایستد.
حال اگر کودک خیلی از این تعاریف فاصله داشته باشد یا هر چقدر که سن او بالاتر برود، ضعف عضلانی و عدم حفظ تعادل در حرکتهای او بیشتر شود، باید به دنبال درمانهای کلینیکال برویم، اما اگر تفاوت چندانی میان حرکتهای این کودک با استانداردهای سنیاش نباشد مشکل کودک با تمرینهای جزئی در خانه قابل حلشدن است.
در مجموع باید بدانیم که حفظ تعادل در رشد ذهنی کودک، بالارفتن اعتماد به نفس او و لمس!کردن بسیاری از اشیا و آگاهی از ماهیت آنها بسیار اهمیت دارد.
بازیهایی با مواد و شکلهای مختلف:
در این بازیها بحث ادراک فضایی کودکان و محرکهای دستی ( hand function) را مطرح میکنیم.
به طور مثال بسیاری از کودکان در جهتیابی فضا و تشخیص بعد اشکال هندسی مشکل دارند، به این معنا که تفاوت مربع با مستطیل را تشخیص نمیدهند، یا بعد مسافت را درک نمیکنند یا نمیتوانند تشخیص بدهند از خانه خودشان تا خانه مادربزرگشان چقدر فاصله است؛ دور است یا نزدیک؟
کارهایی مانند خردکردن سیبزمینی به آنها کمک میکند تا این توانایی را در خود تقویت کنند.
ممکن است پرسید چگونه؟ زمانی که کودک شما در حال خردکردن سیبزمینی است، باید برای درست خردکردن آن از چند قانون پیروی کند؛ به طور مثال تمام قطعات سیبزمینی باید به یک اندازه خرد شوند که این فعالیت به جهتیابی فضایی (oriention) کمک میکند. در اینجا کودک باید به موضوع تشخیص اندازهها نیز توجه کند؛ وقتی تکهای از سیبزمینی را در دست میگیرد که نمیتواند آن را شبیه بقیه خرد کند، در این لحظه شروع به فکرکردن و بهکارگیری خلاقیت میکند تا آن تکه را هم مثل بقیه تکهها خرد کند.
یکی دیگر از مباحثی که در تمرینهای خود گنجاندهایم شناختن جنس مواد است. به طور مثال اگر کودک شما بخواهد یک هلو و یک سیبزمینی را خرد کند، متوجه میشود برای تکهکردن سیبزمینی باید فشار بیشتری به چاقو بیاورد تا تکهکردن هلو، بنابراین درک میکند که هلو از سیبزمینی نرمتر است و همین امر موجب تقویت حواس چندگانه او نیز میشود.
تزیین میوه:
تزیین میوه علاوه بر رشد خلاقیت کودک میتواند در مباحثی مانند join attention موثر باشد. این راهی است تا کودکان در مورد چالشهایی که در برابر آنها مقاومت میکنند انعطافپذیرتر برخورد کنند. به این معنا که اگر کودک ما میوه یا غذایی را دوست ندارد از او بخواهیم در تزیین یا درستکردن آن به ما کمک کند؛ همین امر سبب میشود تا ذهن و حواس پنجگانه او تحریک شود، مثلاً بوی خیار یا پرتقال را احساس کند و بخواهد آن را مزه کند در این صورت تامل والدین با فرزندان نیز بیشتر میشود.
البته گاهی برای شکستن این مقاومتها پاداشی در نظر بگیرید، زیرا این کار بسیار تاثیرگذار است.
همیشه باید به این نکته توجه داشته باشیم که این فعالیتها اثرگذار هستند اما نتیجه مورد نظر در دراز مدت حاصل میشود. پس به دنبال فعالیتهای زودبازده نباشیم.
اسباببازیهایش را بشوید:
با انجام این بازی بچهها مفهوم اندازه و حجم را درک میکنند. وقتی از فرزندمان میخواهیم ظرفها یا اسباببازیهایش را که ابعاد مختلف دارد بشوید، او سعی میکند راهحلهایی مختلف برای این کار پیدا کند. در این بخش به تمرین توجه و تمرکز هم میپردازیم. مثلاً میتوانیم از فرزندمان بخواهیم تا نهایت دقت را به کار گیرد و ظرفی را که دارد میشوید طوری زیر آب بگیرد که تمام ظرف زیر شیر آب باشد تا بهتر آنها را بشوید. حتی چیدمان ظروف بعد از شستهشدن به برنامهریزی نیاز دارد، بنابراین فرزندمان یاد میگیرد که طبق چه الگوریتمی ظروف و اسباببازیهایش را بچیند تا زودتر و بهتر خشک شوند.
در این ویدیو با همراهی دکتر حسین حسینی به تحلیل و بررسی تمرینها و فعالیتها پرداختیم، و از هدفمان برای اجرای آنها و تاثیراتشان در زندگی حال و آینده فرزندانمان صحبت کردیم. فعالیتهایی که شاید به نظر ساده بیایند، اما تاثیراتی بسیار کلیدی و درازمدت در سرنوشت فرزندانمان دارند.
سپاس از مادران و پدران مجموعهمان که با ما در این برنامه همراه هستند.
2 دیدگاه
خدا قوت به خانم لطیفی عزیز و مجموعتون و اقای حسینی
خیلی گفتگوی عالی و مفیدی بود ممنون ازتون
خواهش می کنم. ممنون از همراهی شما